Wat een boeiende poging doet Doortje Smithuijsen in haar pamflet ‘Kapitalisme is seksisme’ om de gelaagdheid van het vrouw zijn in deze tijd te ontrafelen. Mooi ontvouwt ze het intens onvrij zijn en veelal geleid zijn door onbewuste waardensystemen en hoe die te dis-connecten. Ze neemt stelling in hoe het westerse, kapitalistische gedachtegoed ons heeft gevoed met een ideaalbeeld; vrouw zijn is aantrekkelijk, slank en zorgzaam zijn. Interessanter is ook het ‘keuzefeminisme’ en ‘bodypositivisme’ op media platforms. Het klinkt heel wat maar blijft een strategie van objectiveren en vergelijken van het vrouw-zijn. En niet te vergeten de mind-fuik, waarin we ons wijsmaken dat het slankheidsideaal niet staat voor schoonheid maar voor power en ‘selfcare’. Oef, dan wordt het oppassen en niet meer koosjer. Het ondermijnende oordeel blijft intact.
Waar kunnen we bij onszelf blijven, verdieping vinden in onze eigen gevoelens en bevindingen, ons eigen geweten volgen en glimlachen?
9 Augustus 2024 | Liesbeth Jans
